W dzisiejszym wpisie chcemy podzielić się Wami spostrzeżeniami na temat rynku surowców, skupiając się szczególnie na rynku miedzi. Rzucamy światło na zależności między różnicami czasowymi (timespreads) a stanem fizycznej dostępności surowców na rynkach.
Różnice Czasowe (Timespreads) jako wiarygodny wskaźnik
Różnice czasowe, czyli dysproporcja między cenami spot (aktualnymi) a cenami terminowymi, od dawna uznawane są za wiarygodny wskaźnik fizycznej dostępności surowców na rynku. Najnowsze analizy potwierdzają tę tezę, szczególnie w kontekście energii, gdzie niskie zapasy znacząco wpływają na wzrost różnic czasowych. Jest to spowodowane bardzo niską elastycznością cenową popytu na energię w krótkim okresie. Z kolei zapasy metali mają mniejszy wpływ na różnice czasowe, prawdopodobnie dlatego, że chociaż krótkoterminowa podaż jest nieelastyczna, pozostaje taką w średnim okresie z powodu długiego procesu wydobycia, często trwającego dekadę.
Miedź na drodze do backwardation
Szczególnie interesującym przypadkiem jest właśnie wspomniana miedź, gdzie relacja między zapasami a różnicami czasowymi wykazuje silną nieliniowość. Spadek zapasów metali przemysłowych, w tym miedzi, przeważnie przekłada się na umiarkowany wzrost różnic czasowych, o ile zapasy te mieszczą się w historycznych normach. Jednakże, sytuacja ta zmienia się dramatycznie, gdy zapasy zbliżają się do poziomów krytycznych, co może prowadzić do backwardation. Przewidujemy, że znaczące deficyty zapasów w II kwartale spowodują wejście rynku miedzi w fazę silnego niedoboru i backwardation w drugiej połowie roku.
Bycze perspektywy
Utrzymujemy selektywnie bycze stanowisko w odniesieniu do rynku surowców, podkreślając szczególnie potencjał miedzi. Obecne różnice czasowe dla miedzi są znacznie niższe niż ich fair value, co sugeruje, że cena miedzi może wzrosnąć nawet o 60-70% do roku 2025. Jednocześnie, oczekuje się, że obniżki stóp procentowych przez Fed będą wspierać różnice czasowe, zwłaszcza dla cyklicznych produktów rafinowanych i metali przemysłowych, poprzez obniżenie kosztów utrzymania zapasów i wspieranie popytu końcowego.
Podsumowując, różnice czasowe (timespreads) są kluczowym wskaźnikiem stanu rynku surowców, oferującym wgląd w fizyczną dostępność surowców oraz przyszłe tendencje cenowe. Zawarte w nim spostrzeżenia i prognozy stanowią cenne źródło informacji dla inwestorów i uczestników rynku, szukających orientacji w dynamicznie zmieniającym się świecie surowców.
Pozdrawiam
Maciej